het klopt

het klopt
Het lag in haar handen. Ze hield ze omhoog als een kommetje en strekte haar armen naar hem uit. ‘Hier,’ zei ze, ‘voor jou. Het klopt.’ Het beefde ook een beetje, net als haar stem. Het dunne vlies eromheen was bijna doorzichtig. Zijn ogen hielden haar ogen vast. Net langzaam genoeg kwam hij heel dicht…
Lees meer

slotgracht

slotgracht
‘Laat het niet aan je hart komen,’ zei de koningin. Mijn hart, dacht het prinsesje. Ik wil niet dat dit aan mijn hart komt. ‘Hoe doe ik dat?’ Hare majesteit keek uit het raam. De edelstenen op haar kroon knipoogden de zon de kamer in. ‘Door je hart te beschermen,’ zei ze. ‘Je hart is…
Lees meer

emmer

emmer
Ze had het niet zien aankomen. Ze had wel iets geroken. Iets muf. Iets waar weinig zuurstof in zat. Oud. Het had daar moeten blijven, denkt ze. De emmer die over haar uitgestort werd, was tot aan de rand gevuld met modder. Haar oogleden waren zwaar geweest van het slijk. De smurrie had in haar…
Lees meer

schrikken

schrikken
De schaal van het zacht gekookte ei komt maar moeizaam los. In veel te veel kleine stukjes brokkelt ze af rond het gladde eiwit. Een minimozaïek. Ze peutert de stukjes los, maar er blijft steeds wat eiwit aan vastkleven. Wat een gepruts. Ik had ze moeten laten schrikken, denkt ze. Na het koken even onder…
Lees meer