Haar handen landen in haar schoot, de vuurstokjes als mikado in haar vingers. Er is een vlam. Een hele kleine, maar ze is er. Eindelijk. Rond en witblauw gloeiend. Een speldenkop groot slechts, maar ze is er. Haar grote ogen staren ernaar. Zachtjes blazen moet ik doen nu, denkt ze. Een zuchtje zuurstof geven zodat…
Lees meer
wiskunde
Ze keek alsof ze een wiskundige vergelijking probeerde op te lossen. ‘Denk jij dat dat kan,’ vroeg ze aan haar vriendin, ‘maar een beetje verliefd zijn?’ ‘Hoezo, maar een beetje?’ De vriendin hield niet van hogere algebra. ‘Ja, gewoon. Een beetje. Alleen op zijn stem. Zelfs niet zijn hele stem. Alleen op de lage tonen…
Lees meer
oef
Even was ze hem kwijt geweest, haar twijfel. Ze wist niet meer waar ze hem gelegd had. Voor een korte tijd, één die zich niet liet meten in wijzerplaten of kalenders, wist ze alles zeker. Stond alles vast. Er waren lijnen; dikke duidelijke lijnen, waarbinnen netjes gekleurd in éénlettergrepige kleuren. Daarbuiten bleek alles wit of…
Lees meer
Romeo
Romeo, oh Romeo, where art thou, Romeo? Ze kuist de kattenbak voor de laatste keer, bergt alle spullen erin op. Versleten haarelastiekjes waar hij veel liever mee stoeide dat met de onaangeraakte speeltjes, de drinkfontein. Ze maakt zijn voederbakje nog één keer leeg. De laatste voeding onaangeroerd. Romeo, oh Romeo, where art thou, Romeo? In…
Lees meer