‘Mag ik mij hier parkeren, meiske?’ Met je mond vol perencake knik je. Naast je manoeuvreert een meisje van tachtig haar rollator tussen de vierkanten houten tafeltjes. Met kleine pasjes schuifelt ze achteruit en laat zich bedachtzaam zakken op de bank. Het rijdende looprek is uitgerust met een extra breed lederen zitbankje, een metalen winkelmand…
Lees meer
beton
Daar staat hij nu. Met zijn voeten in het nog natte beton. De koude, vochtige brij wordt langzaam hard tussen zijn tenen. Er blijft weinig speelruimte over. Zijn eigen leven is een blok aan zijn been. Dat wat hem recht houdt, haalt hem neer. Dat wat hem neerhaalt, houdt hem recht. Hij ziet het overal…
Lees meer
elisabeth
De regendruppels op het keukenraam glijden langzaam naar beneden. Trage tranen. Het zijn de laatste. Er komen er geen nieuwe meer bij, voorlopig. Behoedzaam breekt de zon door het dikke wolkendek. Het is waar, denkt ze. Het is door de barsten dat het licht naar binnen komt. Het is waar. De oktoberzon kruipt over de…
Lees meer
uitroepteken
Ze voelt zich vandaag één groot uitroepteken. Alsof er een bron borrelt in haar borstkas. Een bron met spuitwater. Met heel veel belletjes. Je ziet het aan haar pas: die is lichter. Haar voeten veren een beetje hoger op dan anders. Zelfs de lucht om haar heen is minder zwaar. Hij vult haar met zo…
Lees meer
