De oude vrouw laat zich zakken op de stoel bij het donkere raam. Nee, ‘oud’ is niet het juiste woord. Het is een vrouw die al veel jaren heeft verzameld. Ze slaat het dikke boek op haar schoot open. De oogstmaan hangt warm en vol tussen roestkleurige wolkenslierten. Het was een rijke oogst, denkt ze. Talrijke spiegels geplukt. Lachende monden, warme tranen. En een hart. Haar blik…
Lees meer
Featured
maskers
Het is tijd, denkt ze. Ze haalt de elastiekjes achter haar oren uit en hangt het stoffen mondmasker niet om haar pols. Ze frommelt het op en propt het in haar broekzak. Haar ware gelaat voelt eindelijk lucht. Hij is zacht. Fris en dartel als lente. Ze zuigt hem gretig naar binnen, tot diep in haar longen. Rondom…
Lees meer
rij
‘De rij wordt kort.’ Het is een zin die mijn grootmoeder vaak zei. Ze bedoelde de rij van mensen die deugen. Ik denk vaak aan die uitspraak. De rij van eerlijke, liefdevolle, goedhartige mensen lijkt elke dag korter te worden. Dat betekent ook dat er een andere rij bestaat die elke dag groeit. Voor het eerst besef ik dat mijn…
Lees meer
zin
Hun handen tegen elkaar, palm tegen palm. De zijne bedekt die van haar helemaal. Ze draait haar hand een beetje, hun vingers vallen tussen elkaar in. Het punt waarop je niet meer voelt waar je eigen hand eindigt en de andere begint. Huid in huid. Zo dicht bij dichtbij, denkt ze. ‘Heb je zin?’ Haar…
Lees meer
