Dit is te veel, denkt ze. Ongelovig kijkt ze om zich heen. Het donkerbruine slijk zit overal. Een modderzee. Haar voeten zakken dieper weg in de bruine bagger. Al haar houvast glijdt weg. Bruin, zo ver ze kan kijken. Donkerder dan het diepste uur van de nacht. Het uur waarop je denkt ‘deze nacht gaat…
Lees meer
lage drempels
Haar rechtervoet blijft haken achter de rode baksteen die tussen de kiezels van haar oprit uitsteekt. Terwijl ze de grond dichterbij ziet komen, snelt haar linkervoet ter hulp en in een onelegante spreidstand houdt ze zich staande. Ze vloekt, buitensmonds en luid. Ze heeft er genoeg van, van die obstakels en hindernissen. Groeistenen die zich…
Lees meer