Haal me. Ik kom van ver. Doolde door straten waar de poëzie kapotsloeg op klamme kasseien. Mijn voetzolen kleven in plakkerige plassen van jaren. Kom en haal me. Kom, dichter. Richt je op. Klop op je borst en sta recht. Vecht, als het moet. Groet de wolken en de regen. Weet de zon die komt. Krab de verzen van tussen de straatstenen, schraap de letters van de grond en terstond blaas je ze een nieuw leven in. Mijn tenen zullen hun ritme dansen. Mijn mond hun melodie zingen. Begin. Verzin me. Schrijf me, beklijf me. Maak mij een taal. Ver-haal me. 

1 reactie

  1. Als je dergelijke lyrische zinnen die pure poëzie ademen, kan schrijven, dan verdien je meer bekendheid. Dus, Petra: wanneer je eerste dichtbundel? Ik ben een potentiële koper. Patrick Nijs