code inkt

code inkt
Ik sla de deur open. Het dikke karton beweegt soepel tussen mijn vingers. Zachtjes valt ze achter mij in het slot. Een papieren stilte. Nee, dikker. Een stilte van stevig perkament. Van zwaar handgeschept papier. Mijn schoenen heb ik buiten laten staan. Op dikke wollen sokken stap ik verder. De eerste woorden komen me vriendelijk…
Lees meer

rubberlaarzen

rubberlaarzen
De dag sleurt zichzelf door schrale straten. Hij zijn lijf naar bomen waar hij geen bos in ziet. Tragiek draagt moddergroene rubberlaarzen. Onder een donker bladerdak wordt hij omsingeld door dat wat was. Vergeelde glorie. Verdorde bladen van een boek dat hij nooit uitgelezen heeft. Overrijpe appels die door niemand geplukt werden. Ze zinken in…
Lees meer

hek

hek
Met haar volle gewicht leunt ze tegen de zware metalen omheining. De ijzeren spijlen prangen in haar rug. De druk neemt toe. Ze plant de hakken van haar laarzen stevig in de aarde. Klemt haar ellebogen tegen het smeedwerk. Haar bovenbenen verzuren. Het hek barst bijna uit zijn hengsels. Piept en kreunt. Het moet dicht…
Lees meer

tocht

tocht
De wind trekt aan het laken en likt aan hun glimmende lichamen. Ze glijdt uit het bed en sluit het venster. Met een klap die luider was dan ze bedoelde, slaat het dicht. Het raam trilt nog na in de kozijnen. Enkel glas trilt harder. Het raam van de badkamer staat nog open, denkt ze,…
Lees meer