‘Welke dag is het?’ Het was het eerste wat ze die ochtend dacht en het eerste wat ze zei. ‘Het is vandaag,’ antwoordde hij. De lauwe lucht van zijn stem gleed haar oren binnen. Buiten krasten de meeuwen het eerste laagje van de dag weg, als van een krasbiljet. Nieuwe kansen op Win for Life. Witte wolken kwamen tevoorschijn. In kersverse katoenen lakens lag het begin van hun verhaal ingebed. Ze kreukten, maar strijken deden ze geen van beiden. ‘Geen leven is rimpelloos,’ zei zij. ‘De plooien strijk ik wel glad met mijn handen,’ zei hij. ‘Ja, doe dat,’ zei zij.