Aan de rand van de hemel valt een gordijn van zonnestralen naar beneden. Iemand hing ze op aan de onderkant van wolken op weg van grijs naar wit. Het is vrijdag, maar het voelt als maandag. Een betonnen weg loopt voor haar uit. Volgt de auto die haar omringt. Op de radio overstemmen luide meningen de achtergrondmuziek van haar gedachten. Er zitten liedjes in haar hoofd, maar de melodie raakt niet tot in haar oren. Aan de achteruitkijkspiegel schommelt een mondmasker heen en weer. Als een lege minihangmat. Er is nog veel tunnel aan het einde van het licht, denkt ze.