Romeo, oh Romeo, where art thou, Romeo? Ze kuist de kattenbak voor de laatste keer, bergt alle spullen erin op. Versleten haarelastiekjes waar hij veel liever mee stoeide dat met de onaangeraakte speeltjes, de drinkfontein. Ze maakt zijn voederbakje nog één keer leeg. De laatste voeding onaangeroerd. Romeo, oh Romeo, where art thou, Romeo? In de afwezigheid van poezenpootjes op de trap, denkt ze. In de leegte op mijn schoot, ’s avonds. In de benen waarrond geen kattenlijfje zich nog zal krullen. In het spinloze. Romeo, oh Romeo, where art thou, Romeo? In de harten van je drie Julia’s, denkt ze.