Wegens voorziene omstandigheden ben ik even niet hier. Wanneer je dit leest, wieg ik zachtjes heen en weer in een hangmat en heb ik mijn handen vol met zomer. Als in een volle, rijpe perzik bijt ik erin. Zet ik mijn tanden in het zachte vel, het sap stroomt over mijn kin. Ik zuig al het vocht eruit. Mijn tong speelt met het sappige vlees, de dikke pit verdwijnt tussen mijn lippen. Ik houd ze lang in mijn mond, tot al het vruchtvlees eromheen weg is. In september zal ik ze planten, die pit. Ik ga voor een tuin vol perzikbomen.