lage drempels

Haar rechtervoet blijft haken achter de rode baksteen die tussen de kiezels van haar oprit uitsteekt. Terwijl ze de grond dichterbij ziet komen, snelt haar linkervoet ter hulp en in een onelegante spreidstand houdt ze zich staande. Ze vloekt, buitensmonds en luid. Ze heeft er genoeg van, van die obstakels en hindernissen. Groeistenen die zich…
Lees meer

wij

‘Geef me je hand,’ zei hij. Ze gaf hem haar vingers en hij maakte er een hand van. En nog één. Twee handen. ‘Kijk naar mij,’ zei hij. Ze wierp hem een blik toe. Hij sprong omhoog, ving hem op en maakte er ogen van. Ze kon hem zien. Ze voelde dat dit was waar…
Lees meer

tijd

‘Het is tijd,’ zei ze. Haar stem was vlak en beefde een beetje, als een bevroren blad in de winter. Ze ging wat rechter zitten, slikte, en zei het nog eens: ‘Het is tijd’. Haar adem zat hoog in haar borst. De wind was gaan liggen en de dagen waren precies lang genoeg nu. Haar…
Lees meer

lumbago

‘Ik voel het tot in mijn tenen.’ Die zin had ze tot nu toe enkel figuurlijk gebruikt. En dan ging het over vlinders in haar buik die de weg kwijt waren. Wat ze nu voelt, vertrekt vanuit een donkere klonter, onderaan haar rug. Puntige uitsteeksels barsten eruit en groeien verder naar haar heup. Daar bevriezen…
Lees meer