Ze staart naar haar handen aan het einde van haar armen. Er ligt niets in. Langzaam slaat ze haar ogen op naar de hemel. Helemaal leeg. Met haar rug tegen de muur laat ze zich traag naar de grond zakken. Alle ballen die ze in de lucht probeerde te houden, rollen om haar heen. Haar hoofd tolt ervan. Ze zijn overal: kleine, grote, lichte, zware. Ronde en ovalen. De laatste, een vuistdikke rode, stuitert nog een paar keer dicht bij de grond en rolt dan verder. Haar benen strekken zich één voor één uit, aan hun uiteinden vallen haar voeten open.
Recente berichten
Abonneer je op deze blog
Recent posts
-
Wie het licht gaat redden?
Read more -
Wie gaat het licht redden?
Read more -
elf
Read more -
haal
Read more -
koffie
Read more -
schijn
Read more -
diep
Read more -
blijf
Read more -
zien
Read more -
voeten
Read more -
raak
Read more -
vlies
Read more -
lichtjes
Read more -
wals
Read more -
zakken (2)
Read more -
zakken (1)
Read more -
beestjes
Read more -
oogst
Read more -
maskers
Read more -
stereo
Read more