Het is druk op het zonovergoten perron. Wilde klaprozen priemen tussen de grijze betontegels door, verdringen het onkruid. De sporen trillen onder haar stoute schoenen. Brave ballerina’s draagt ze al lang niet meer. Licht uitdijende dijen werken op haar heupen. Ze recht haar rug. Haar rugzak is goed gevuld intussen, ze draagt hem overal met zich mee. Op haar gezicht maakt de suggestie van rimpels plaats om volop te stralen. Het is niet zo dat ze nu beter weet waar ze naartoe gaat. Het is het niet hoeven weten waarheen de reis haar brengt, waardoor ze volop geniet van de rit.
Abonneer je op deze blog
Recent posts
-
elf
Read more -
haal
Read more -
koffie
Read more -
schijn
Read more -
diep
Read more -
blijf
Read more -
zien
Read more -
voeten
Read more -
raak
Read more -
vlies
Read more -
lichtjes
Read more -
wals
Read more -
zakken (2)
Read more -
zakken (1)
Read more -
beestjes
Read more -
oogst
Read more -
maskers
Read more -
stereo
Read more