Met haar tenen kneedt ze het kersenpittenkussentje van haar oma. Een weeë geur van zweetvoeten kruipt onder de gesprenkelde lavendeldruppels uit. In haar cocon van zachte dekens en donzige kussens, vloeit er een fluwelige warmte doorheen heel haar lichaam. Ze ontspringt bij haar tenen en stroomt verder omhoog, helemaal tot in haar hals. Ze heeft genoeg warmte om de hele wereld te laten stralen, denkt ze soms. Ze trekt haar fleece dekentje wat hoger en dicht tegen zich aan. Laten we gewoon wat zachter zijn voor elkaar, denkt ze. En voor onszelf. Misschien is dat een goed begin. Happy fleece year.

Comments are closed.