Koude knaagt zich een weg naar binnen. In haar aders gaat het bloed trager stromen. Het raakt niet tot in haar vingertoppen en vindt de weg niet naar haar tenen. De glazen deur van de houten cocon gaat open. Hitte prikt in haar neus. Geur van dennenbossen. Langzaam begint het vuur in haar te branden. Het smeult net onder haar huid en smelt zich een weg naar binnen. Parels van zout glijden naar beneden. Haar bloed begint te kolken en haar hart pompt blosjes op haar wangen. Ze voelt weer hoeveel huid ze heeft. En hoe warm altijd wint van koud.
Abonneer je op deze blog
Recent posts
-
elf
Read more -
haal
Read more -
koffie
Read more -
schijn
Read more -
diep
Read more -
blijf
Read more -
zien
Read more -
voeten
Read more -
raak
Read more -
vlies
Read more -
lichtjes
Read more -
wals
Read more -
zakken (2)
Read more -
zakken (1)
Read more -
beestjes
Read more -
oogst
Read more -
maskers
Read more -
stereo
Read more
2 Reacties