De deur had opengestaan. Het was zo makkelijk geweest om naar binnen te trippelen. Het gedempte licht was zacht aan haar kleine ronde oogjes. Het was er warm, gezellig. Ze was er niet alleen geweest. Er woonde een hond of een vos. Misschien was het wel een wolf. Ze was niet bang van hem geweest. En nu stond ze weer buiten. Het witte gras knapte onder haar korte pootjes. Misschien als mijn snuit wat minder spits was geweest, dacht ze. Misschien als mijn stekels mooier hadden geglansd. Ze rolde zich op. Wanneer ik weer wakker word, is het lente, dacht ze.
Abonneer je op deze blog
Recent posts
-
elf
Read more -
haal
Read more -
koffie
Read more -
schijn
Read more -
diep
Read more -
blijf
Read more -
zien
Read more -
voeten
Read more -
raak
Read more -
vlies
Read more -
lichtjes
Read more -
wals
Read more -
zakken (2)
Read more -
zakken (1)
Read more -
beestjes
Read more -
oogst
Read more -
maskers
Read more -
stereo
Read more
1 reactie