‘Geef me je hand,’ zei hij. Ze gaf hem haar vingers en hij maakte er een hand van. En nog één. Twee handen. ‘Kijk naar mij,’ zei hij. Ze wierp hem een blik toe. Hij sprong omhoog, ving hem op en maakte er ogen van. Ze kon hem zien. Ze voelde dat dit was waar ze op gewacht had. Maar met alleen twee handen en twee ogen kwam ze er niet. Hij hoorde haar denken. ‘Kom hier,’ zei hij. Hij legde hun armen om hen heen, maakte er een ‘wij’ van en zei: ‘Hier is plaats genoeg voor al jouw jij.’

4 Reacties

  1. Ma zo schoon Petra! Lijkt vanuit ervaring te komen;-)
  2. Wauw, Petra.. Zo schoon.
    • Petra Thomas
      Dank je wel, Christiane!

Laat een antwoord achter aan Jelleke