Onder de houten tuintafel gaat de hond op zoek naar wolken voor de zon. Snuffelt aan benen, likt aan tenen, geeft zich over aan de koelte van terrastegels. Hij hoort ze lachen, daarboven. Hoort verhalen die onder een laagje stof te slapen lagen, wakker worden in nieuwe tijden. Stemmen liggen dieper intussen, net als groeven die hun weg zoeken in gezichten die toch voor altijd jong zullen zijn. Genen werden doorgegeven, liefde kwam en ging in verschillende volgorden. In de verte ronken vliegtuigen dat het vakantie is, dichtbij schreeuwt de zon van volop zomer. Nieuwe herinneringen hebben de geur van houtskool.