Onder de houten tuintafel gaat de hond op zoek naar wolken voor de zon. Snuffelt aan benen, likt aan tenen, geeft zich over aan de koelte van terrastegels. Hij hoort ze lachen, daarboven. Hoort verhalen die onder een laagje stof te slapen lagen, wakker worden in nieuwe tijden. Stemmen liggen dieper intussen, net als groeven die hun weg zoeken in gezichten die toch voor altijd jong zullen zijn. Genen werden doorgegeven, liefde kwam en ging in verschillende volgorden. In de verte ronken vliegtuigen dat het vakantie is, dichtbij schreeuwt de zon van volop zomer. Nieuwe herinneringen hebben de geur van houtskool.
Recente berichten
Abonneer je op deze blog
Recent posts
-
Wie het licht gaat redden?
Read more -
Wie gaat het licht redden?
Read more -
elf
Read more -
haal
Read more -
koffie
Read more -
schijn
Read more -
diep
Read more -
blijf
Read more -
zien
Read more -
voeten
Read more -
raak
Read more -
vlies
Read more -
lichtjes
Read more -
wals
Read more -
zakken (2)
Read more -
zakken (1)
Read more -
beestjes
Read more -
oogst
Read more -
maskers
Read more -
stereo
Read more
2 Reacties