‘Waar doet het pijn?’ De koningin boog zich over het prinsesje. ‘Hier,’ ze legde haar hand op haar borst en hapte naar adem, ‘ze heeft op mijn hart getrapt.’ De koningin vouwde de mantel van het meisje open. Een grote schoenafdruk verscheen op de frêle borstkas van de prinses. Haar jurk hing vol modder. ‘Je ribben zijn gekneusd,’ zei de koningin, ‘dat is je pantser, zoals een ridder dat heeft. Het heeft de schok opgevangen zodat je hart ongedeerd bleef.’ ‘Is het daardoor dat ik zo moeilijk kan ademen?’ ‘Ja. Dat gaat voorbij. Je hart is intact. Je hart is intact.’

1 reactie

  1. weer om bij stil te staan de kwetsbaarheid en zachtheid spat er weer uit zo mooi