Jaren later knielde het prinsesje tussen het puin. Onder het gruis vond ze haar Oude Dromen. Ze waren niet uitgekomen, maar het prinsesje was blij dat ze ze had gehad. Ze gaf ze mee aan de wind. Wat verderop lagen de Gitzwarte Gedachten. Ze begroef ze, diep in de donkere aarde. Een treiterend brokstuk met de Ballast Van Anderen schoot giftige pijlen haar richting uit. Met haar blote handen pakte ze het op en slingerde het in het vuur. Uiteindelijk vond het prinsesje haar Diepste Verlangen. Ze nam het op haar schoot, streelde het, en gaf het over aan de zee.