Bij gebrek aan een hond laat ze vandaag zichzelf uit. Aarzelend over de drempel, haar staart beweegt langzaam van links naar rechts. Ritmisch getik op het beton van haar straat. Van achter gordijnen en sanseveria’s spannen de ogen van de buren als een strakke leiband om haar hals. Eens de straat uit, het veld in, laat ze de teugels vieren. Nieuwsgierig snuffelt ze aan boterbloemen en klaprozen. Haar staart zwiept sneller en sneller. Ze ontdoet zich van haar ketting en dartelt over onbetreden paden. Rennen doet ze nu, door weelderige weiden met hoog gras. Uitgelaten blaft ze de zomer op gang.