zakken (1)

Ze had altijd gedacht dat het haar anker was. Het was zwaar als lood en hield haar en haar gedachten op hun plaats. Veilig en vast. Het werd haar haven. Met haar blik op de einder zag ze voor het eerst de waarheid. Het was geen anker. Ballast was het. Zakken vol zwart zand, nat…
Lees meer

trekvogel

De huismus klemde haar pootjes om de groene draad die van grasvelden tuinen maakte. Ze sloot haar ogen, de zon zomerde na op haar vleugels. Plots wiebelde de afrastering zo hard dat ze bijna het evenwicht verloor. Naast haar landde de trekvogel die niet kon vertrekken. ‘Vertrek je vandaag?’ vroeg ze. ‘Vandaag niet,’ zei hij.…
Lees meer

beestjes

Het steekspel met de achterbakse angels had ze uiteindelijk verloren, die zomer. Talloze terrassen had ze hen succesvol ontweken tot er, ergens op een brug tussen augustus en september, één zich succesvol in haar bovenarm boorde. Ondertussen blijven matte muggen haar achtervolgen, het zuiden compleet kwijt. De zomer verdwijnt druppelend in de uitgeputte aarde. In…
Lees meer

poreus

Comfortabel liggend met de voeten omhoog, wordt ze zachthandig aan de tand gevoeld. Poreus bevonden. Woorden verdwijnen in gaatjes en kieren, samen met etensresten en dapperheid. Tanden stukgebeten op zichzelf. Getril van boren gaat door merg en bot. Ze wil op haar lip bijten, schreeuwen, maar kan enkel in haar eigen handen knijpen. Bij mijn…
Lees meer