omarmen

omarmen
Haar witte vingers krijgen weer kleur door de kop koffie in haar handen. Ze zakt wat dieper weg in de kerstboomgroene kussens. Ze gelooft in liefde. Rotsvast en ongefundeerd. Stekeblind en potdoof. Ze gelooft in liefde tegen beter weten in. Liefde wil van geen weten weten. Ze gelooft in de liefde van het kopje voor…
Lees meer

tante

Het werd dan toch nog herfst. Ergens in die herfst liet een boom een blad los. Ergens in die herfst werd een kamer gevuld met leegte. Is een klein leven opgehouden te bestaan. Een leven onder de kerktoren, en onder sterke vleugels. Een leven waarin zij sprak met haar ogen. En met de vele tonen…
Lees meer

blotebenenweer

Oktober is vergeten hoe dat moet: oktober zijn. Oktober zijn is niet: terrasjes vullen met zomerkleren. Oktober is geen blotebenenweer. Is geen sandalen. Valt buiten het gelakteteennagelseizoen. Is geen verbleekte, wakke pompoenen aan warme deurdorpels. Is boswandelingen in een bos dat ruikt naar bos. Naar vochtige aarde. Is kilte die al vroeg in kleren kruipt.…
Lees meer

nochtans

Het was nochtans een mooi schip. Zo’n groot luxeyacht met plaats voor de vele gedaantes die een mens rijk is. Van een gigantische balzaal om helemaal uit je dak te gaan tot een krappe kajuit om je in terug te trekken. Het koningskoppel trotseerde woelige wateren, wandelde urenlang op het dek. Vlak voor de boot…
Lees meer