spijtigheid

spijtigheid
Ze zit op de grotemensenstoel en wiebelt met haar beentjes, de tenen van haar beide voeten wijzen naar elkaar. Het prinsesje kijkt op naar de koningin. Langzaam lopen haar grote ogen vol. ‘Wat vind je dan precies zo erg?’ De stem van de koningin klinkt als een warm bad. Het prinsesje kantelt het hoofd, haar…
Lees meer

woorden

Hij weeft stilte tussen zijn woorden wanneer hij spreekt. En tussen de hare wanneer hij luistert. Hij luistert veel. Ze kan bijna zien hoe haar woorden binnenwandelen in zijn hoofd, er een hele weg afleggen en thuiskomen binnenin hem. Er staan grote ribfluwelen zetels in zijn huis. Met brede armleuningen en zachte kussens. Daar mogen…
Lees meer

le vent nous portera

‘De wind zal ons wel dragen’. Dat zei hij, wanneer het weer eens gestormd had in hun huis. Wind die woorden uit monden rukte die daar beter waren blijven hangen. Takken die afbraken en de weg naar thuis versperden. Rotte bladeren overal, waarover ze uitschoven. En hard neerkwamen op koude adem. Ze begreep het niet…
Lees meer

krant

Ze vouwt de krant dicht en legt ze in de kartonnen doos bij het andere oude nieuws. Haar vingertoppen zijn grijs van al die vuilheid. Er is zo veel gebrokenheid in de wereld, denkt ze. Overal waar mensen zijn. En binnenin mensen. In een hart bijvoorbeeld. Je krijgt te weinig levens om al die scherven…
Lees meer