overboord

Het verharde vel viel van haar borstkas. Als een schelp liet het haar lichaam los. Alle tranen die ze had geweend, waren opgedroogd tot een matte eeltlaag. Dood vlees dat haar niet meer diende. Ik moest gewoon wachten, dacht ze, tot het mij verliet. Ze voelde hoe de ballast overboord gegooid werd. Nee, niet gegooid…
Lees meer

elephant in the room

Het geflap van zijn oren klonk stoffig en dof. Zijn slagtanden waren vergeeld en vertoonden dunne grijze barstjes, als fijne adertjes. Hij vulde bijna de hele kamer. Het kan niet dat niemand anders hem ziet, dacht ze. Waarom zegt niemand iets? Waarom doet iedereen alsof hij er niet is? De anderen stapten nonchalant om hem…
Lees meer

helena

Vanochtend werd ze wakker tussen dunne, gekreukte lakens. Ontwaakte langzaam uit de jonge jaren van haar jeugd. Op dit vroege uur legt haar weerspiegeling al haar vormen bloot. Ze slaat een ranke hand voor haar geeuwende mond. Elegantie huist in vingertoppen. In de overgang van een slanke hals naar tengere schouders. De glooiing van heupen.…
Lees meer

afkitten

De siliconenkit weegt zwaar in haar hand. Ze liet de woorden van mensen altijd binnen door de voordeur. In vele zinnen kwamen ze. De meeste verwelkomde ze met open armen, sommige gooide ze weer buiten. Een enkele keer liet ze de deur dicht. Ze was eraan gewend geraakt, aan die woorden. Waar ze niet aan…
Lees meer