Ze zijn groter dit jaar, de frambozen van september. En donkerder rood. Er zit meer zomer in, denkt ze. Met gemouwde armen duikt ze de struik in. Vijf zomers geleden waren dit drie stekjes. Nu groeit er een bos in haar tuin. Om haar oren grommen ronde bijen. Met haar vingers gekromd als een grijper in een lunapark, plukt ze voorzichtig de rijpe vruchten. Altijd prijs. Zacht haalt ze hen van hun takken, als de kristallen kerstballen van haar oma uit de kerstboom. Eén voor één het mandje in, voor ze  kookpan of diepvries bereiken. De tijd van cocktails is voorbij.

Nog geen reacties